wijsheid van een heks

GEJAT – GEJAT – GEJAT

Deze blog is niet van mij.
Hij is gejat van Susan Smit, schrijfster, columniste, boeken recensent én moderne heks met spiritualiteit en literatuur als haar grootste passies. 
In haar boek ‘de wijsheid van de heks’ vond ik deze ode aan de stilte..

Omdat het exact beschrijft wat ik voel en omdat ik het zó graag ook zo mooi had willen verwoorden heb ik ‘m schaamteloos bij haar weggekaapt.

In Nederland hebben we geen woord voor wat de Engelsen ‘solitude’ noemen: het verrukkelijke terugtrekken. Ons woord ‘eenzaamheid’ heeft een negatieve klank die daar niet bij past.
Wie het lukt in de afzondering te glijden, wacht een diepe concentratie, vitaliteit en energie. De solitude komt mij ook niet altijd aanwaaien. Na veel drukte kan het in eerste instantie leeg en hol aanvoelen. Je moet de verleiding weerstaan om de krant te pakken, een lunch af te spreken, iemand te bellen. Dat lijkt op zo’n moment allemaal veel aantrekkelijker dan het opzoeken van de kale stilte, de leegte die je aanstaart. In het begin voel je je oncomfortabel. Je moet afkicken van de prikkels, ontgiften van je eigen onrust. Na verloop van tijd verschuift er iets. Er is geen zoeken meer, geen gebrek van externe prikkels, geen onbehagen. Er is alleen het zalige, heilzame niets dat uitdijt – niet een niets als een zwarte leegte die jou de stuipen op het lijf jaagt, maar een zachte, veilige kamer om te betreden en nieuwsgierig in rond te kijken.
    Die kamer vult zich vanzelf – niet met vertrouwde gedachtecirkels, grillige emoties, bekende zorgen en boodschappenlijstjes: die vult zich met nieuwe dingen. Dat is het mooie aan het niets. Er welt iets belangrijks of waardevols in op, iets wat al die tijd werd overstemd door onzin en dat nu beleefd om je aandacht vraagt. Het kunnen subtiele gevoelens zijn, symbolische beelden, maar ook ingevingen en nieuwe vonken van inspiratie. Je betreedt nieuw, onbekend terrein. Eindelijk trekt de mist op en kun je zien. En horen. En voelen. Het is allemaal glashelder: híér sta je nu. Déze oude pijn is belangrijk om aandacht te geven. Dát heb je over het hoofd gezien. En daar, kijk maar, dáár moet je heen om iets verrukkelijks te vinden.
    Alleen in de stilte kun je horen wat echt van belang is. Als een ei van buitenaf wordt gebroken, eindigt leven; een ei moet van binnenuit worden gebroken om een leven te beginnen. Wees niet bang voor het niets, de lege pagina, het niet-weten. Een oorspronkelijk idee wordt uitsluitend dáár geboren.