over mij

Knettersuiker

Ik was zes toen ik op een feestje voor het eerst een zakje knettersuiker proefde.
Het was nieuw en spannend, zo’n beetje als jaren later toen ik mijn eerste sigaretje rookte.
Zou het pijn doen? Zou ik kunnen ontploffen? Zou het misschien nooit meer stoppen met knetteren in mijn hoofd?

Maar ik hield van spanning en nieuwe dingen en was verzot op snoep. Dus ik stapte over mijn bedenkingen heen en schudde wat suiker in mijn mond.
Tot mijn grote teleurstelling gebeurde er niks.

We waren met meerderen en de één na de ander begon te stralen en gilde ‘Jaa! Wauw! Ik voel het!’
Ik begreep het niet. Wat deed ik verkeerd?

Tot één van de kinderen me influisterde ‘Je moet even stil zijn en vanbinnen voelen’.
Ik deed mijn ogen dicht en focuste op mijn binnenste.
En toen voelde ik het zachtjes knetteren in mijn hoofd. Ik kon het zelfs horen.
Wat een geluk! Die zoete, levende disco in mijn mond. Ik was een ervaring rijker.

Nu ben ik vijftig en vertel ik je graag over mijn ontdekking van volmaakt geluk en de kinderlijk eenvoudige manier om daar te komen, namelijk via de stilte.
Geen letterlijke stilte. Het leven mag best herrie maken.
Ik hoef niks te geloven, niemand te volgen, niet urenlang te mediteren of veel boeken te lezen.
Ik heb hiervoor niks of niemand nodig, behalve het lef om een beetje gek te zijn. Misschien zelfs knettergek.

Meer over mij

ons gezin
Ik leef samen met Rob en onze drie heerlijke pubers in Tilburg.
Zij hebben zoals de meeste mensen in mijn omgeving niks met spiritualiteit, maar zijn wel belangrijke spiegels op mijn spirituele pad.

als kind
Ikzelf had als jong kind al het gevoel dat de werkelijkheid anders is dan hij lijkt.
In mijn ogen dobberde iedereen maar een beetje rond en ik begreep niet dat niemand zich afvroeg waarom? en waartoe?
Ik had sterk het gevoel dat we iets over het hoofd zagen, maar had niet het idee dat iemand dit gevoel deelde.

Het volgende gedichtje schreef ik ergens tussen mijn tiende en twaalfde..

(Die anderen en ik

Ik zie de dingen voor me heen en weer bewegen
Ik zie de mensen in hun kleurrijke feestkleding hun best doen er op hun voordeligst uit te zien
De auto’s racen voorbij
Iedereen en alles beweegt, terwijl ik stilzit en denk
Ben ik mezelf of zoals die anderen?
Woon ik hier of in die gekke wereld?
Het slaat allemaal nergens op
Maar het zijn míjn woorden
Of zijn ze ook van die anderen?
Waar ik er zelf één van ben (of niet?))

rustig vaarwater
Rond mijn veertigste had ik mijn leven lekker op de rit.
Mijn grootste wens om moeder te worden was eindelijk vervuld na jaren in een emotionele rollercoaster te hebben gezeten van vele miskramen en ziekenhuisbehandelingen.
We vonden het huis waar we ons echt thuis voelden en maakten het helemaal naar onze zin.
En nadat ik in mijn werk als leerkracht en later gezinsbegeleider behoorlijk vastgelopen was vanwege mijn Tourette vond ik eindelijk een fijne baan, eerst als gastvrouw en later als nachtdienst begeleider in de zorg.

studie
Na mijn eerdere lerarenopleiding en opleiding pedagogiek kwam er nu eindelijk ruimte voor de studie van mijn leven en dook ik in alles wat ik kon vinden over non-dualiteit, religies, boeddhisme en bewustzijn.

gegrepen
Het dak ging eraf in mijn bovenkamer!
De antwoorden die ik vond waren verbluffend eenvoudig. Zo eenvoudig dat mijn verstand het er vaak moeilijk mee had.

De verschillende tradities die ik onderzocht leerden me dat ik niet dichter bij de ‘waarheid’ zou komen door meer kennis te vergaren, maar juist door mínder te doen, minder te oordelen, minder te verlangen en minder mijn best te doen.

Ook leerde ik dat ik geen slachtoffer ben van wat me overkomt in het leven. Mijn eigen invloed op hoe de wereld eruit ziet is eindeloos groot door de gedachten die ik erover kies.

doel
Mijn belangrijkste missie in dit leven is deze vrijheid met anderen te delen.
Deze website is het zeepkistje dat ik hiervoor wil gebruiken.

Via mijn blogs leg ik stukje bij beetje uit hoe ik ben gekomen waar ik nu ben en wat me heeft geïnspireerd.
Met mijn gedichten hoop ik je op een gevoelsniveau aan te spreken omdat wat ik wil vertellen eerder een kwestie is van voelen dan van begrijpen.
Daarnaast stel ik me open om in contact te komen met mensen die net als ik meer vrolijkheid en vrijheid in hun leven willen en hier invulling aan willen geven.

Een groot lezerspubliek is niet waar ik naar streef.
In een wereld waar het draait om likes, volgers en snapscores klinkt dat misschien oubollig en niet geloofwaardig, maar de liefde en de vrijheid waar ik het over heb verspreidt zich op een andere manier.

Ik probeer ook niet om een goed mens te zijn, maar volg eenvoudig mijn gevoel en ben ervan overtuigd dat mijn inbreng precies daar terechtkomt waar het moet zijn.

Hermi