poëzie

keuze vrij

 een gelukskunstenaar kiest voor vreugde
Voor alles wat hij prachtig vindt
Hij kiest voor zwieren door het leven
Met zijn haren in de wind

Niet voor pijn en narigheid
Niet voor tegenslag en voor gedoe
Alleen wat hem blij en vrolijk maakt
Laat hij in zijn wereld toe

Hij kiest voor zonnestralen en die flow
Voor alles in balans
Voor grote roze brillenglazen
Niet voor wrijving, wel de glans

Niet voor het even niet meer weten
Niet voor negativiteit
Niet voor wat hem nu al zorgen baart
En hem achteraf zo spijt

Hij kiest voor fijne mensen
Die in hem geloven
En dat het vuur van liefde
Nooit zal doven

Totdat hij helder ziet
Dat zijn taak niet is te kiezen
zich in zijn eeuwig commentaar
Volledig te verliezen

Niemand heeft hem ooit gevraagd
In de jury plaats te nemen
En alles te vertalen
naar wensen of problemen

Niet dat hij niet graag kiezen zou
Om ons allen te plezieren
Voor een moeiteloos gelukkig leven
En dit met jou te vieren

Maar los van zijn bezwaar of zegen
Is elk verschijnsel wat het is
De regen en de zonneschijn
Kregen van hem betekenis

Hij hoeft geen ja te zeggen
Tegen gedoe en tegen pijn
Niet alles accepteren
of ermee eens te zijn

Feiten staan al op zichzelf
En hebben geen oordeel nodig
Voor een gelukskunstenaar
Is zijn stempel overbodig

Zijn geluk is precies te vinden
Daar waar ruimte ontstaat
Als hij stopt met fulltime ranken
En die drukte achterlaat

Ontslagen uit deze functie
Trekken de kleuren van het leven voorbij
Een gelukskunstenaar neemt ze waar
En is achter de schermen vrij